Als kind zijn we ons allemaal van nature bewust van onze verbinding met de aarde, met het levensritme van de seizoenen, met de mensen (en dieren) om ons heen en met onszelf. We spelen en creëren vanzelf vanuit onze authentieke talenten (meestal zijn dit de dingen die we heel fijn vinden om te doen/ waarvan we in flow raken en de tijd vergeten). Je verbonden voelen met je omgeving maakt gelukkig en het ritme brengt rust, vertrouwen en veiligheid. Spelen, bewegen en creatief bezig zijn brengt verwerking van alle indrukken en levensplezier. Kinderen bezitten ook vaak nog de magische gaven om heel gemakkelijk verbinding te maken met het mystieke; de wereld van het onzichtbare. Niet zelden ontmoet ik een kind dat vertelt over ervaringen uit vorige levens, over in contact staan met overledenen of geesten of weten kinderen middels dromen vooraf wat er gaat gebeuren (helder zien). Zij kunnen veel beter dan de meeste volwassenen aanvoelen of iemand betrouwbaar is in wat hij/zij laat zien aan de buitenkant (helder weten) en ze kunnen horen wat iemands intentie achter woorden of gedrag is (helder horen). Kinderen zijn in hun ziel nog erg verbonden met het Universum, Het Veld, de Bron, God of hoe je het ook graag noemt. Daar halen ze veel wijsheid uit. In deze tijd zijn veel kinderen in mijn ogen verder in hun bewustzijn ontwikkeling dan hun ouders.
De ouders hebben namelijk vaak via hun opvoeding, school/ werk en puberteit geleerd dat alleen het fysiek tastbare de realiteit weerspiegelt en de rest ‘fantasie’ is en maar niet gedeeld moet worden om niet buiten gesloten of voor gek verklaard te worden. En laat dat nou net de allergrootste menselijke angst zijn; er niet bij zijn (vroeger was dit vanuit de evolutie immers levensgevaarlijk). Dus ga je mee in de verwachtingen en wordt je klaar gestoomd voor de maatschappelijke samenleving. Gaandeweg verleer je met het ‘groot en volwassen worden’ om te luisteren naar de fluistering van je ziel, naar je gevoel en je eigen weten. Daarmee verlies je soms helaas ook een stuk authentieke eigenheid en zeker ook een deel van je kracht en zelfsturend vermogen.
Veel ouders hebben zelf ervaren en daardoor geleerd om vrij autoritair op te voeden; vanuit de ongelijkheid tussen ‘groot mens’ en ‘kind’. Veel ‘nieuwe tijd kinderen’ stellen dat ter discussie en dwingen daarmee hun ouders om te gaan onderzoeken waarom ze zoveel regels hebben opgesteld en of ze daar eigenlijk zelf nog wel achter staan. Dat kan best confronterend zijn maar ook heel verhelderend en het geeft bovendien ruimte om het anders te doen; vanuit meer gelijkwaardigheid (ondanks het verschil in levenservaring) en respect. Veel ouders willen meer ruimte en aandacht hebben voor de emoties van hun kinderen en zijn huiverig om hun kinderen teleur te stellen en om de verbinding kwijt te raken als ze grenzen stellen. Daarmee zijn, met name moeders, soms ook geneigd om hun kinderen over hun grenzen heen te laten gaan en dat is niet wat je wilt dat hun kinderen van je over gaan nemen. Het gaat er namelijk niet zozeer over wat je tegen je kind vertelt over sociaal gedrag, voor jezelf zorgen, dromen najagen, op tijd ontspannen etc maar veel meer over hoe je het voorleeft.
Wanneer je merkt dat je behoefte hebt om weer op zoek te gaan naar wie je nog meer bent (dan dochter, vriendin, vrouw, moeder etc), op zoek te gaan naar wie je eigenlijk altijd al was maar een beetje kwijt geraakt bent in alle verantwoordelijkheid, zorgzaamheid en drukke agenda’s, dan begint het afpellen en de weg naar binnen. Welke rollen en gedachten, beperkingen heb ik aangenomen en mag ik loslaten.. Wat gebeurt er in mijn sociale relaties als ik meer naar mijn eigen behoeften en verlangens ga luisteren? Wat geeft mij nou echt plezier en lol? Hoe ga ik bewustere keuzes maken voor mijn toekomst? Hoe behoudt ik daarin mijn balans? Met alles wat je loslaat wordt je weer meer dat kleine kind; je echte authentieke zelf.
Als je het bewustzijns proces eenmaal aangaat, verrijkt het je leven en in mijn optiek ook zeer zeker dat van jouw kinderen. Dan zul je ontdekken dat je meer zorgen los kan laten, zuiverder weet waar je wilt helpen (niet vanuit automatisme iets voor een ander moet oplossen) en waar je iets bij de ander laat. Je stapt uit oude patronen en lost kleine en/of grotere trauma stukken op; uit je fysieke lichaam, de gedachten en uit je emoties. Dan wordt je lichter en voel je je meer verbonden met je hart; je bent meer thuis. Dat is fijn voor je kinderen en voelt veel flexibeler en veerkrachtiger voor jezelf. De tijd is rijp; de energie trilling van de Aarde (de Shumann resonantie) is enorm aan het toenemen en alles in onze systemen vraagt om vernieuwing; van onderwijs-, politieke-, monetaire- en economische- systemen tot de ongelijke verdeling van voedsel, huisvesting, veiligheid en mensenrechten over de hele wereld. Als je in jezelf en je eigen wereldje andere waarden gaan hanteren en prioriteiten gaat stellen en zorgt dat er meer licht kan komen, heeft dit een rechtstreeks effect op de hele wereld en maken we samen een nog mooiere wereld voor onze kinderen.
Er zijn heel veel oefeningen en energetische behandelingen die je kunnen helpen, naast ademsessies, yoga en mediteren. Pratend, analyserend en doelgericht is dit lastig; fysiek ervarend, voelend wordt het een rijkere en zachtere belevenis. Ik help je graag mee op weg maar ga er vanuit dat jij zelf, jouw hart, jouw zelfhelend vermogen en jouw ziel het allerbeste weten wat op dit moment goed is voor jou om aan te gaan. Ik zal dus nooit iets forceren of sturen; we kijken gewoon wat zich aandient en wat er mag zijn. Jij bepaald of het resoneert/ of je er iets mee kan. We proberen het zo praktisch mogelijk te houden; in het Hier en NU. Nieuwsgierig? Ik ont- moet je graag.